Sağda solda diyet listeleri, zayıflama sırları, "hareket edin", "bol su için", "azar azar yiyin, çok çiğneyin"leri görünce şöyle bir göt kalkması, bir tepeden bakma hali geliyor bana. Bir de şu yiyip yiyip hiç kilo almayan, hem zayıf hem "slim" ablalardan olsam ne olacakmış acaba.. Ne bilim boyum filan da uzun olsa dışardan belli etmezdim ama içten içe tanrıça zannederdim kendimi kesin. Allahtan sadece zayıfım, bütün marifetim bu. Ki o da öyle yapısal bir şey değil, yesem gayet kilo alıyorum, göbeğim gayet çıkıyor. Ama durabiliyorum.
Evet yemek karşısında irade sahibi, nerede duracağını bilen bir adamım. Zayıf kalabiliyorum, formda görünebiliyorum ve kilo konusunu dert etmiyorum. Kilosuyla derdi olup da boğazını tutamayanlara sınırsız bir tepeden bakma hakkım olduğunu düşünüyorum. "Ayy gitti rejim yine" diyenlerden nefret ediyorum. Yemek resimleri görüp kendinden geçen, iskender karşısında insanlıktan çıkan, iştahla yiyip ölesiye pişman olanları küçümsüyorum. İradesiz, zayıf insanlar olduklarını düşünüyorum. Bir hastalığı, mazereti olmadığı halde şişman olan insanlar kadar biraz daha zayıf olursa daha güzel olacağı için kendine ömür boyu eziyet eden tiplere de acıyorum. Zavallılar, ciddiye alınmayı haketmiyorlar.
Peki ben süper miyim? Aynı iradesizliği yemek dışında hemen her alanda gösteren bir insan olduğum halde iradesizlik yüzünden beni bu denli küçümseyen kimseyle karşılaşmadım. Mesela zamanı kullanmak, benim için aynen şişman bir insanın kiloları gibi. Alışkanlıklarından kurtulup hep yeni biri olmaya çalıştığın halde işe yaramaz. Bir türlü az yemeyi beceremediğin gibi fazladan yediğin her lokma azaptır. Üstüne bir de kilo olur, hepten azap olur. Yine de vazgeçemezsin, defalarca dener, değişemezsin. İşte zaman kullanmak da böyle benim için, yapmam gerekenler dışında yaptığım her şey için, harcadığım vakit için her defasında köpek gibi pişman olmama rağmen asla akıllanmıyorum. Şişman adamın kat kat göbeği gibi kat kat yığılıyor işlerim. Benim aklım hala iskenderde oluyor...
İnsanları iradesi ve tercihi dışında sahip olduğu özellikleri yüzünden onları küçümsemek ahlakıma aykırı. Bu yüzden birisinin burnunu çirkin bulduğumu dillendirmekten imtina ederim, fakat şişmanlık, tembellik, aptallık, boşboğazlık, had bilmezlik böyle değildir. Kimseyi topluma tatlı dille kazandırmaya çalışmıyorum, öfkemi boşaltacak müsait bir koridor bulsam öyle yardırırrım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder