Walkman'in asilik sembolü bir fenomen olarak lise (hatta üniversite) öğrencileri arasında son derece yaygın olduğu zamanlarda walkman'i giymek olarak tarif edebileceğim bir tarz vardı. Alet klipsinden pantolonun beline ya da cebine tutturup kablosunu da giysinin içinden geçirerek kulaklıkları boyundan çıkardın mı senden cool'u yoktu. Üstelik dinlemediğin zamanlarda kulaklık kablosunu katlayıp nereye sokmalı zahmetinden kurtarıyor, kulaklıkları boyundan aşağı serbest salınıma bırakıyordu. Walkman'i kapatmaz, sesi de biraz açarsan yakında duran biri dinlediğin ultra cool müziği bile duyabilirdi. Bu da karizmaya karizma katardı.
Zaten "karizma" da ne hikmetse bu kareli gömlekli, kulak memesi hizalı saçlı ve giyilmiş walkman'li yıllara ait bir laftı. Bu kavramın gazıyla işyerine, danışmanlık şirketine bu ismi verenler dahi çıkmıştı. Şükür ki hepsiyle beraber mainstream'den silindi gitti, sanırım o işyerleri de battı. Şimdilerde kuytuda birilerinin arasında yolculuğuna devam ediyor olabilir.
Şu gün, müzik dinlediği alet iPod dahi olsa o kulaklığı yakasından aşağı sarkıtan adamın sıfatı basitçe "uncool"dur, Türkçe "mal"dır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder